-
1 rozbudzić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbudzić (się)
-
2 rozbudzić się
-
3 rozbudzić\ się
сов. проснуться, пробудиться+zbudzić się, przebudzić się
-
4 rozbudzić się
розбудитися, пробудитися -
5 rozbu|dzić
pf — rozbu|dzać impf Ⅰ vt 1. (obudzić) to wake [osobę] 2. (pobudzić) to arouse [ciekawość, zazdrość, wyobraźnię]; to incite [nienawiść]- rozbudzić w kimś nadzieję, że… to give sb hope that…- to ponownie rozbudziło w nas nadzieję it revived our hopes- rozbudzić czyjś talent to bring out sb’s talent- być rozbudzonym seksualnie to be sexually aware- rozbudzać kogoś intelektualnie to stimulate sb intellectually- być rozbudzonym intelektualnie to be intellectually alertⅡ rozbudzić się — rozbudzać się 1. [osoba] to wake up 2. [namiętności] to be aroused- rozbudziła się w nas nadzieja we were given hope; (ponownie) our hope was restoredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbu|dzić
-
6 проснуться
глаг.• budzić• obudzić• ocknąć• wzbudzać• wzbudzić• zbudzić* * *ocknąć się, obudzić się, rozbudzić się, ( о многих) pobudzić się, przebudzić się, zbudzić się -
7 revive
[rɪ'vaɪv] 1. vtperson cucić (ocucić perf); economy ożywiać (ożywić perf); custom wskrzeszać (wskrzesić perf); hope, interest (ponownie) rozbudzać (rozbudzić perf); play wznawiać (wznowić perf)2. viperson odzyskiwać (odzyskać perf) przytomność; activity, economy ożywiać się (ożywić się perf); hope, faith, interest odradzać się (odrodzić się perf)* * *1) (to come, or bring, back to consciousness, strength, health etc: They attempted to revive the woman who had fainted; She soon revived; The flowers revived in water; to revive someone's hopes.) ocucić, przyjść do siebie, ożywić2) (to come or bring back to use etc: This old custom has recently (been) revived.) reaktywować, przywrócić odżywać•- revival -
8 rozbudzać
impf ⇒ rozbudzić* * ** * *ipf.2. (= wyrywać z apatii) stir, rouse.3. (= wzbudzać) excite, arouse, waken; (odwagę, entuzjazm) get up; ( gniew) rouse ( w kimś in sb); (zainteresowanie, emocje) awake, arouse, kindle; rozbudzać czyjeś nadzieje build up sb's hopes; rozbudzać (czyjeś) wątpliwości/podejrzenia plant doubt/suspicion (in sb's mind).ipf.1. (= budzić się) wake up, awake.2. ( o uczuciach) (= pojawiać się) awake, flare up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbudzać
-
9 zapalać
qabızu (uruchomić urządzenie)yandıru, qabızu (rozbudzić zapał)yandıru, qabızu (rozżarzyć tytoń w papierosie, fajce itp.)yandıru, qabızu (sprawić, że coś zaczyna się palić, zaświecić)
См. также в других словарях:
rozbudzać się – rozbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budzić się stopniowo ze snu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczony, rozbudzał się z trudem. Powoli się rozbudził. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
poczuć — dk Xa, poczućczuję, poczućczujesz, poczućczuj, poczućczuł 1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć» Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie. Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie. Poczuć smak, zapach czegoś. ◊ Poczuć wolę… … Słownik języka polskiego
rozbudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbudzaćam, rozbudzaća, rozbudzaćają, rozbudzaćany {{/stl 8}}– rozbudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbudzaćdzę, rozbudzaćdzi, rozbudzaćbudź, rozbudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen … Słownik języka polskiego
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
głęboki — głębokiocy, głębszy 1. «mający dużą odległość od powierzchni do dna, ciągnący się daleko w dół, w głąb» Głęboki wąwóz. Głęboka rzeka. Głęboka woda. Głęboki śnieg. Głębokie zmarszczki. Głęboka kieszeń. Wykop głęboki na 2 m … Słownik języka polskiego
świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… … Słownik języka polskiego
inspiracja — ż I, DCMs. inspiracjacji 1. blm «natchnienie, zapał twórczy» Inspiracja poetycka, pisarska, kompozytorska. Rozbudzić inspirację. Coś się staje dla kogoś źródłem inspiracji. 2. lm D. inspiracjacji (inspiracjacyj) «wpływ wywierany na kogoś;… … Słownik języka polskiego
